[۵۰۷] [۵۰۸] [۵۰۹] [۵۱۰] [۵۱۱] [۵۱۲]
ج۱، مسئله ۵۰۷ . اگر زن خونی ببیند که از سه روز بیشتر و از ده روز کمتر باشد و نداند خون دُمَل و زخم است یا خون حیض و هر دو احتمال معقول باشد، در این صورت، حکم زن غیر حائض را دارد و باید عبادت‌های خود را انجام دهد؛
مگر آن که قبل از بیرون آمدن این خون مشکوک، حائض بوده که در این صورت، تا مقداری که مجموع خون قبلی (وقتی حائض بوده) و خون مشکوک، ممکن است شرعاً حیض باشد (به این معنا که شرایط نه‌گانۀ حیض را داشته باشد)، باید آن را حیض قرار دهد.
ج۱، مسئله ۵۰۸ . اگر خونی ببیند و شک کند که خون حیض است یا استحاضه، چنانچه شرایط حیض را داشته باشد، باید حیض قرار دهد.
ج۱، مسئله ۵۰۹ . اگر خونی ببیند که نداند خون حیض است یا بکارت، باید یا احتیاط کند، یعنی کارهایی که بر حائض حرام است را ترک کرده و کارهایی که بر غیر حائض واجب است را هم انجام دهد و یا خود را بررسی کند، یعنی مقداری پنبه داخل فرج نماید و کمی صبر کند به مقداری که اطمینان کند خون در آن نفوذ کرده است، سپس آن را به آرامی بیرون آورد، پس اگر فقط اطراف آن آلوده باشد، خون بکارت است و اگر به همۀ آن رسیده، خون حیض می‌باشد.
ج۱، مسئله ۵۱۰ . اگر زن بداند خونی که از او خارج میشود، خون زخم و دُمَل و بکارت و مانند آن نیست و مردّد بین خون استحاضه و حیض و یا نفاس باشد، چنانچه شرعاً حکم حیض و نفاس را نداشته باشد،[۱] باید به دستور استحاضه عمل کند؛ بلکه اگر شک داشته باشد که خون استحاضه است یا هر یک از خون‌های دیگر، چنانچه نشانه و شرایط آن خون‌ها (خون‌های دیگر) را نداشته باشد، بنابر احتیاط لازم باید کارهای استحاضه را انجام دهد.
ج۱، مسئله ۵۱۱ . اگر زن ترشّحات یا لکّه یا لکّه‌هایی را ببیند که از مجرا (مَهْبِل) خارج شده و شک نماید که خون است یا نه، پاک بوده و خون حیض یا استحاضه محسوب نمی‌شود؛
مگر آنکه زن حائض در اواخر عادت ماهانه، آنها را ببیند و نداند خون است یا آنکه عفونت یا چیز دیگر، چنانچه آن ترشّحات یا لکّه یا لکّه‌ها تا قبل از گذشت ده روز از ابتدای حیض قطع شده و استمرار پیدا نکند،[۲] حکم خون حیض را دارد و ادامۀ عادت ماهانه محسوب میشود؛[۳] امّا اگر رؤیت ترشّحات یا لکّه‌های مشکوک تا بعد از ده روز از ابتدای حیض ادامه پیدا کند، دو صورت دارد که در قالب مثال بیان میشود:
الف. ترشّحات یا لکّه‌های مذکور به‌طور مستمرّ نباشد:
مثلاً اگر زنی که عادت ماهانه‌اش هشت روز است، از خون حیض پاک شود، ولی در روز نهم به‌طور غیر مستمرّ لکّه یا لکّه های زردی را ببیند که شک در خون بودن آن داشته باشد و مجدّداً در ظاهر و باطن پاک شود و این اتّفاق در روز یازدهم هم تکرار شود، ترشّحات روز نهم حیض به حساب می‌آید[۴] و ترشّحات مشکوک روز یازدهم، نه حیض است و نه استحاضه و پاک محسوب میشود.
ب. ترشّحات مذکور مستمرّ باشد:
مثلاً زنی که عادت ماهانه‌اش هفت روز است و از اوّل تا هفتم ماه خون دیده، در صورتی که پس از ایّام عادت ماهانه، ترشّحاتی را به‌طور مستمرّ و بدون انقطاع ببیند و این ترشّحات تا بعد از ده روز از ابتدای حیضش ادامه پیدا کند و در صدق خون بودن آنها شک داشته باشد، خونی که از اوّل تا هفتم ماه دیده حیض به حساب می‌آید و ترشّحات مشکوک پس از آن، حکم حیض یا استحاضه را ندارد و پاک محسوب میشود؛
البتّه اگر زن نداند ترشّحات مستمرّ مذکور تا بعد از ده روز ادامه پیدا می‌کند یا نه، در صورتی که حسب موازین شرعی – که توضیح آن بعداً خواهد آمد – آن را حیض قرار دهد و عبادت را ترک نماید و بعد، ترشّحات از ده روز تجاوز نماید، معلوم میشود که حیض نبوده و واجب است عباداتی را که ترک کرده، قضا نماید.
ج۱، مسئله ۵۱۲ . زنی که مبتلا به عفونت رحم است، عفونت‌های مذکور در صورتی که با خون مخلوط نباشد پاک است و موجب باطل شدن وضو یا غسل نمی‌شود.
[۲] زن در ظاهر و باطن پاک شود.
[۳] چنانچه ترشّحات مذکور به‌طور مستمرّ نبوده و بین خون حیض روزهای عادت و لکّه یا لکّه‌های بعد از آن – که حکم حیض داشته- پاکی واقع شده، در پاکی یا پاکی‌های مذکور بنابر احتیاط واجب، کارهایی که بر زن حائض حرام است را ترک نماید و کارهایی که بر زن غیر حائض واجب است را انجام دهد
[۴] چنین زنی نسبت به پاکی‌های واقع شده بین خون‌هایی که شرعاً حیض محسوب می‌شوند، مطابق حکمی که در پاورقی قبل بیان شد، رفتار نماید و امّا نسبت به پاکی آخری که استمرار یافته و متّصل به ترشّحات مشکوک روز یازدهم شده، این حکم جاری نیست و پاکی مذکور، پاکی حقیقی محسوب میشود