احکام روزۀ قضای ماه رمضان پدر (که بنابر احتیاط لازم، بر پسر بزرگتر واجب است)
ج۲، مسئله ۲۱۱. بعد از مرگ پدر، پسر بزرگتر، بنابر احتیاط لازم باید قضای روزۀ ماه رمضان او را با توضیحی که در فصل (نماز قضای پدر) بیان شد، به‌جا آورد؛
البتّه وی می‌تواند به جای هر روز یک مُدّ (تقریباً ۷۵۰ گرم) طعام به فقیر بدهد که در این صورت، قضای روزههای پدر، بر او واجب نیست؛ ولی اگر میّت وصیّت کرده که برای روزه‌هایش اجیر بگیرند، دادن طعام کافی نیست و در این صورت، باید از ثلث مال او برای روزههای قضایش، فردی را اجیر کنند.[۱]
ج۲، مسئله ۲۱۲. اگر پدر غیر از روزۀ ماه رمضان، روزۀ واجب دیگری مانند روزۀ نذر را نگرفته باشد یا برای قضای روزه اجیر شده و نگرفته باشد، قضای آن بر پسر بزرگتر لازم نیست.
ج۲، مسئله ۲۱۳. بعد از مرگ مادر احتیاط مستحب است پسر بزرگتر، قضای روزۀ ماه رمضان او را به تفصیلی که در جلد اول فصل (نماز قضای پدر) بیان شد، به‌جا آورد؛
همچنان که کافی است به جای هر روز یک مُدّ (تقریباً ۷۵۰ گرم) طعام به فقیر بدهد، ولی اگر مادر وصیّت کرده که برای روزه‌هایش اجیر بگیرند، دادن طعام کافی نیست و در این صورت، باید از ثلث مال مادر برای روزههای قضایش، فردی را اجیر کنند.