آیت‌الله سید محمدحسین مصباح موسوی

مرحوم آیت‌الله مصباح موسوی توجه زیادی به امور طلاب، فقرا، ضعفا و ایتام داشته و در طول زندگی پربار خود، برنامه‌ریزی وسیعی برای این مهم ترتیب دادند.

اهتمام ايشان در طول نيم قرن در امر رسيدگى به امور طلاب و فضلا و اساتيد حوزه، تشويق طلاب ساعي و مجدّ، رسيدگى به مدارس علميه و تأمين نيازهاى آنها زبانزد خاصّ و عامّ است، به‌صورتی که بیت ایشان همیشه مرکز اصلی مراجعه اقشار محروم جامعه بوده و در زمستان‌های سرد مشهد، ایشان را نیمه‌های شب، عبا بر سر در مدارس و در حجرات طلاب در حال رسیدگی به امور ایشان مشاهده می‌کردند.

نمونه‌ای از خدمات خاص و منحصربه‌فرد آن عالم فرزانه:

الف) از آنجا که خدمت به عالمان شيعه با وجود ایشان آميخته بود، در امر خدمت، داراى نوآوري‌هايى مخصوص به خود بود. يکى از خدمات جالب ايشان اين بود که عالمان و بزرگانى که نيازمند پرستارى بودند و احياناً بيمارى آنها حضور در محلّ خاصى را مى‌طلبيد، قسمتى از بيمارستان امام هادى(عليه‌السلام) را به اين مهم اختصاص داده بودند و کليه امکانات رفاهى اعم از پرستاران کارآزموده و… را متناسب با شأن ايشان فراهم آورده بودند.

از جمله بزرگانى که به‌نحوى شايسته به آنها رسيدگى شد مى‌توان به: «مرحوم آيات سيد محمدباقر حجّت طباطبائى، حاج سيد ابراهيم علم‌الهدى، حاج شيخ عبدالنبى کجورى، حاج سيد ابراهيم حجازى (رحمة‌الله‌عليهم) اشاره کرد.

ب) تهیه و اجاره تعداد زیادی مسافرخانه و خانه شخصی و خدمات نقدی و غیرنقدی برای عدّه زيادى از علما و اهل علم حوزه علميه قم و بعضى از بلاد ديگر در ايام بمباران‌هاى رژيم بعث عراق به جوار حضرت على بن موسى الرضا (عليه‌السلام) پناهده شده بودند.

ج) تأسيس و راه‌اندازى صدها مسجد و حمام و حسينيه در شهرها و روستاهاى استان خراسان.

د) تأسيس مرکز کمک‌رسانى به حدود پنج هزار خانواده از شيعيان آواره عراق.

مرحوم آیت‌الله مصباح موسوی در بُعد معنوی نیز برجسته بودند. ایشان به مسأله عبادت اهمیت بسیار داده و کسب علم بدون توجه به اعمال عبادی را ناقص می‌دانستند.

ایشان به صورت روزانه بر قرائت 3 جزء از قرآن کریم، ادعیه و زیارات روزانه، دعای عهد، زیارت عاشورای کامل، زیارت آل‌یاسین، زیارت جامعه صغیره، تشرف همه‌روزه به حرم مطهر امام رضا(علیه‌السلام) با قرائت زیارت جامعه کبیره از حفظ و زیارت امین الله، نماز جعفر طیّار (به‌عنوان نماز زیارت)، مداومت داشتند.

مواظبت بر نماز شب و تهجّد و بیداری بین الطلوعین و سجده‌های طولانی نیز از دیگر ویژگی‌های معنوی معظم‌له بود و به شهادت مرحومه همسرشان هیچ‌گاه نماز شبشان (جز چند روزی که شدیداً بیمار و بستری بودند) ترک نشد.

در مصرف وجوهات شرعیه نیز ایشان احتیاط کرده و ساليان درازى بود که از وجوهات براى خود و فرزندانشان مصرف نمی‌کردند و در قسمتى از وصيت‌نامه خود چنين نگاشته‌اند: «با اينکه مرجع وجوهات بودم؛ ولى نخواستم از وجوهات براى آنها (فرزندانم) ذخيره کنم، خداوند متعال بهترين کفيل است».

در بُعد اخلاقی نیز همیشه طلاب را به رعایت شئون طلبگی از جهت لباس، رفتار و گفتار، اهتمام به نماز اول وقت، تقیّد به تهجّد و خواندن نماز شب، تقیّد به زیارت هر روزۀ حرم امام رضا(ع)، خواندن زیارت جامعه، زیارت عاشورا و زیارت آل‌یاسین به صورت روزانه، قرائت قرآن کریم به‌صورت منظم، احترام به والدین و بزرگان و اساتید توصیه می‌کردند.

رفتن به تبلیغ و ارشاد مردم به خصوص طبقات محروم جامعه، و آشناکردن آنان با واجبات و محرّمات شرع، اخلاق اسلامی و زندگی طبق سیرۀ نبوی(ص) و ائمه اطهار(ع) همواره مورد تشویق و سفارش اکید ایشان بود.